poznanie

wiem
że pory roku budzi brzoza
delikatną zieleń
wiosny szepczącej czułe słowa

jak tańczy słońce w gałęziach
smugą światła
ogrzewa zmarznięte zimą serca

czuję
muzykę w bocianim klekocie
tęsknotę i żal
jesiennego łkania przed odlotem

czarno biały dotyk
delikatny welur
skradzionego lustrom oczu błękitu

szybcia