ten jeden raz

tylko blask wędrowcy nocnego
rozświetlał pokój światłem tajemnym
budząc we mnie uczucia mi dotąd nieznane

czułem zapach perfum i letniej nocy
oddechy nasze tworzyły melodię
pieśni co zwie się pożądaniem

dłońmi szukałem twojej tajemnicy
ustami chciwie wpijając się w rozkosz
którą dawałaś mi swym pocałunkiem

w takt myśli lubieżnych ruszyliśmy w tany
wszystko dokoła było teraz niczym
sobą upici jak wytrawnym trunkiem

a potem świtanie jak wyrok rozłąki
jak szlaban co dzieli znaczone granice
czas było ostanie uchwycić spojrzenie

czasami myślami powracam do chwili
co była zrodzona raz tylko w tym życiu
a stała się potem największym marzeniem

piotr skała szkudlarek

skala