deszcz jesienny

Krople jesiennego deszczu jak łzy niechciane

spłukują lata ostatnie słońce

nachalnie dźwięczące w jesieni rozkochane

na zimno bez skrupułów

kres lata głoszące.

A było tak miło barwnie zalotnie

a teraz

jakby serca ubyło i lat przybyło stokrotnie.

Deszcz jesienny paź kapryśnej królowej

markotnie panującej

ostatnie lata motyle w nostalgii pajęczynę

bezmyślnie wplatającej.

ula