jesienna zaduma
Już tylko
ostatnie lata wspomnienie
na jarzębinie czerwonej
kładzie wydłużone cienie
i w mgle porannej
prześwituje niezdarnie.
Już tylko
ptaków nieśmiałe kwilenie
zostaje letnim westchnieniem
w zaciszu złocistych chryzantem.
Ta jesień,
jeszcze onieśmielona,
w zmiennych nastrojach
w szal babiego lata wtulona,
bukietem spadających liści
sens przemijania ziści.
ula
|