Pomyłki nocne

myliłem księżyc z oczu twych blaskiem
deszcz - z szukającym mnie w mroku płaczem
przez myśl że więcej cię nie zobaczę
z tęsknotą - żalu półcień przepastny

melancholijny kaprys z potrzebą
a ciepło wonnych świec z obecnością
kształty uwite w snach - z krwią i kością
z muśnięciem dłoni myliłem niebo

i tak zamknąłem świat w ciebie całą
lękiem że w dziennym świetle mi znikniesz
do tych pomyłek nocnych nawykłem
tyle mi z rzeczy ludzkich zostało


error_erros

Średnia ocena: 10
Kategoria: Miłosne Data dodania 2022-05-19 12:29
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < error_erros > wiersze >
i | 2022-05-19 15:43 |
poezja
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się