motyl (wiersz warsztatowy-miniatura)

przysiadasz
jak motyl
na słoneczniku
w słonecznych platkach
prawie cię nie widać
kaleczysz dni ostrymi czułkami
milczenia
bez pytania grzejąc skrzydła
w wezbranej kropli
gęstej nieobecności
anektujesz całą
przestrzeń
kradnąc słońce
oddajesz ciemność
i chłód
oślepłam

Myślibórz, 12.08.2022 r.


ula71

Autor zablokował możliwość oceniania. Kategoria: Inne Data dodania 2022-08-12 09:22
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < ula71 > < wiersze >
ula71 | 2022-08-15 18:11 |
Dziękuję bardzo. Ostatnio mam trochę czasu i biorę udział w warsztatach poetyckich, na Facebooku, stąd tak dużo tego mojego pisania. Ale można się rozwijać. Pozdrawiam serdecznie
ula71 | 2022-08-15 18:09 |
Dziękuję bardzo. Ostatnio mam trochę czasu i biorę udział w warsztatach poetyckich, na Facebooku, stąd tak dużo tego mojego pisania. Ale można się rozwijać. Pozdrawiam serdecznie
szmaragd | 2022-08-13 14:50 |
Dajesz miłość a dostajesz chłód, podoba mi się ta miniatura pięknie to napisałaś
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się