deszcz

nie czekam na cuda
choć jeszcze się śnią
jestem tylko jedną z opcji
w klawiszach naruszonych
zębem czasu
wciśniętym krzywo w klawiaturę
enterem
zepsuty klawisz można przecież
ominąć
i go nie używać

jestem mistrzem
w czekaniu na niedoczekanie
tylko w myślach
bywam w wielu miejscach
jednocześnie
na co dzień w jednym

tak naprawdę mnie nie ma
został tylko pogłos kroków
zapisany w zgrzycie skrzypiącej
podłogi
można się do niego przyzwyczaić
jak do łzy przemyconej w kroplach
wreszcie doczekanego deszczu

rozpłynę się w nim
jutro
już mnie nie będzie

masz rację
nie szukaj mnie

Myślibórz,
dn. 20.08.2022 r.

ula71