Przyjdź, uczyń mnie radosną

podnieś dłonie na wysokość myśli
rozkołysz dzwonem światła
tak wiele powtórzeń pocałunku
tak wiele słów
w których promień nie gaśnie
czyste kruche powietrze w ogrodzie miłości
w szepcie 'kochanie' ogromne szczęście
w nadziei rodzi się przyszłość
tak miło błądzisz w moich oczach
iskierką pieśni

dziś, jesienią życia, proszę cię
byś otworzył mnie powtórnie -
na wiosenną barwną łąkę
na zielony liść brzozowego drzewa
razem rozkwitniemy słońcem
w ciepłych wiatrach rozpalimy dwa serca
w tchnieniu jesieni tak wiele wątpliwości
protestuję...

otulają mnie szare liście
nie będzie powtórzeń
babie lato w modzie
dlaczego...
jasne myśli wiosny
wtulają się w ciemne myśli jesieni
przyjdź, zawróć dni -
uczyń mnie radosną

Irena