rozbudzone nadzieje

w pamięci zostawiłaś
od zawsze zimny dom
który próbowałaś ogrzać
bez głaskania po głowie
i podtykania pod nos
nie zdążyłaś wlać więcej ciepła
ale wystarczyło to co dałaś
- to więcej niż można chcieć -
zwłaszcza gdy się równoważyło
z okropieństwem codzienności
gdzie nawet jedno
ciężkie jak ołów słowo
(i czyn)
potrafiło przygnieść do ziemi
a było ich więcej

może błądzę bez serca
- zamarzło -
od zawsze przecież panował chłód
a on nosi w sobie
moje już nie moje
i noc w noc pytam
o sens istnienia
do rana nie zyskujÄ…c odpowiedzi
- czy w ogóle jest -
tęskniąc za tym
co się zdarzyło
i co się przyśniło

nie uciekam od ciosów
bo i tak spadajÄ… na wszystkich
choć nierówno

mam tylko jednÄ…
z wielu kartek kalendarza życia
zapisujÄ™ jÄ…
nie żałuję
że mijam

nawet jeśli rozbudzone nadzieje przyprószył lekki śnieg

w każdym miejscu na świecie
więc i w tym
komuś musi być gorzej
by inny miał dobrze


Myślibórz dn. 14.12.2022 r.

ula71