Czując więcej niż rozumem ogarnia,
Sama siebie ramionami przygarnia,
W serca biciu wiecznym otulona,
Nocą tam do gwiazd wzniesiona,
W ciszy stoi nader skupiona,
W dzień podąża oddalona,
Na niebie w barwach ona,
Snem błogości okryta,
Mgłą jakby spowita...
