piękno jest ciszą (wiersz warsztatowy)

piękno jest ciszą
uwięzioną pod fasadą zmarszczek
tylko czasem szczęśliwych
całą wieczność
czeka na wytęsknione brzmienie
jego słów
na jego westchnień
wdzięczne falowanie
z ust karminowych
zastygłych w pół zdania
w niedokończonej myśli
nieme błaganie o miłość
głucho odbija się o pustkę oczu
które już straciły nadzieję

wszystko skruszeje jak glina
zanim zapadnie w nicość

oby nie nadzieja
oby nie pamięć

bądź blisko
by nie pytać
kim dla ciebie była


Myślibórz dn. 18.12.2022 r.

ula71