Pod jednym niebem

słońce
jedno dla nas
mówisz
coraz słabiej świeci

pole
dzielone wśród lata
na zonę miedzę kamionkę
pod szalem zimy
nikną podziały
z wyblakłych map lub pamięci
nie doczytasz granic

jedno niebo nad nami
kto z nas owies
kto piołun
kto pokrzywa

tyle samo deszczu
dla wszystkich
ten sam wiatr ugina

i tylko to nas różni
kto wytrzyma

STEWCIA