byle tylko u każdego znajdować
same wady
a potem słodkim uśmiechem
udawać anioła
bezbronną istotę
bo kiedy potrzebna jest pomoc
wylewność epitetów
i pochwał nie zna granic
ich próżność działa na mnie gorzej
niż stek najdotkliwszych inwektyw
potem i tak
przed oczami kogokolwiek
staję się beznadziejnym
jak beznadziejne są jej dni
pełne nierealnych pragnień
które mają spaść z nieba
bez jakiegokolwiek wysiłku
trzeba mieć oczekiwania
na miarę własnych możliwości
czy to świadomość własnej miernoty
czyni ją tak dwulicową?
próbowała już na wielu
wymóc deklarację lojalności
z czasem przejrzeli na oczy
mając o niej zdanie jakie mają
dziwiłem się
że się dziwią
kiedy wyciągałem ją z bagna…
w wielu przypadkach to jest sposób na dowartociowanie się majšc wiadomoć, że nie stać kogo na osišgnięcie czego samodzielnie... znam ten mechanizm - najpierw niewinna słodycz, sprowadzenie siebie do bezradnej osoby, potem stopniowe, niezauważalne dla ofiary podkopy, potem już otwarcie aż do żšdania deklaracji...
