Jeszcze raz wybaczylam

z dala od wielkomiejskiego tłumu
na leśnej ścieżce
w wirujących liściach kolorowej jesieni
szukam ukojenia swoich myśli
rozedrgane ręce zbierają owoce jesieni
układają jesienny bukiet
powoli grymas zastępuje uśmiech
może nie promienny
ale wybaczjący
naładowana cudem natury
wracam do zatłoczonego miasta
nie czuję przygnębienia
jeszcze raz wybaczyłam

Średnia ocena:

Kategoria: Życie

Data dodania 2006-10-24 11:44

Komentarz autora:

Napisz wiadomość

Dodaj do listy znajomych

Tristan350 | 2006-10-25 01:49 |

Tak wybaczac to rzecz wielka,kiedy nam wybaczajš,ale czy my potrafimy również?pozdrawiam

marynarz | 2006-10-24 23:14 |

Wybaczanie jest tak wielkie jak poezja.Pozdrawiam Ciebie Alinko

(OLA) | 2006-10-24 21:55 |

Alinko sorrki...glupio mi pomylilam imiona:(...sliczne rozmyslania hmmmmmmmm cudownie moc wybaczac...lub umieć wybaczyc...Pozdrawiam

(OLA) | 2006-10-24 21:53 |

Ewuniu sliczne rozmyslania hmmmmmmmm cudownie moc wybaczac...lub umieć wybaczyc...Pozdrawiam

Ewawlkp | 2006-10-24 15:32 |

Bardzo ładny...Pozdrawiam:)

STEWCIA | 2006-10-24 15:21 |

wpis pamiętnikowy dzi Ci wyszedł, piękny wpis... Pozdrawiam.

Brak komentarzy