Pokochać rzeczywistość która mnie przerosła

Panie Boże mówiłam
zabrałeś szczęście zabierz i mnie
nie byłam gotowa na jego śmierć
bałam się samotności
i tej ciemności wokół mnie
czy można się przygotować
na śmierć bliskiej osoby
czy można nie cierpieć kiedy dusza boli
czas najlepszy lekarz zabliżnia rany
przyzwyczajamy się do pustego miejsca przy stole
z czasem na tym miejscu siada ktoś inny
smutek głęboko zatknięty na dnie duszy
wkładamy do albumu wspomnień
co jakiś czas otwieramy by uronić łzę
życie toczy się dalej a my musimy nauczyć się na nowo żyć
pokochać rzeczywistość chociaż nas przerosła


czardasz

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2006-10-25 13:22
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < czardasz > wiersze >
(OLA) | 2006-10-26 00:29 |
Alinko piekny ten Twoj wiersz hmmmmmmmm nie bede komentowala...sciskam serdecznie zawsze z usmiechem :)
staszek | 2006-10-25 15:49 |
Pokochać rzeczywistoœć tylko to nam zostaje ale pamięc jest w nas
Tristan350 | 2006-10-25 15:10 |
bardzo piękny i przejmujšcy.Nie da się zapomnieć bliskiej osoby,ilekroć sie o niej pamięta tyle razy odżywa na nowo,nie żapominajmy więc o nich choć to okrótnie boli....pozdrawiam i œlę uœmiech:)przez łzy bo też coœ teraz tracę...
editwil | 2006-10-25 14:30 |
piekny wiersz...wiesz ja 3 miesiace temu stracilam przyjaciela...troche tez cos wiem na ten temat... pozdrawiam
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się