Wieczne zapomnienie

Po co będziesz mnie kochał,
jak i tak będziesz musiał zapomnieć.
Nacieszysz się mną przez dzień,
a potem będziesz łkał przez sto lat do księżyca.

Po co ci tych parę chwil,
jak i tak to tylko nędzna kropla
w morzu czasu, który będzie wkrótce.

Po co ci wspólne przejście tej krótkiej dróżki,
jak i tak póżniej będziesz sam
kroczył po autostradzie wieczności.

Po co będziesz mnie kochał,
jak i tak kiedyś będę kamieniem.

Ty też skamieniejesz po śmierci.
Usuną ci serce,
zabiorą wspomnienia,
a potem wybudzą jako nowego człowieka.

Więc po co będziesz mnie kochał,
jak tak będziesz musiał zapomnieć.

Aicha