ryzykowna pomyłka

bo szukała szczęścia
tam, gdzie nie powinna

teraz zniszczone życie
próbuje w jedną całość złaczyć

i ma nadzieję na lepsze
lecz trudno żyć nadzieją

bo była młoda, nierozgarnieta
i myślała nie tak

teraz często płacze
ociera łzy zmęczoną chusteczką

i robi czasami herbatę
lecz ona przecież nie ukoi bólu

bo była zakochana całą duszą
a jednak się myliła

teraz nie wie co czuje
próbuje dojść do ładu z własnymi myślami

i chociaż czasem coś napisze
to przecież nie zastąpi życia

i choć będzie winić siebie
to i tak nic nie zmieni

i choć młode lata przeżyje jak umie
to jej przecież szczęścia nie wróci

nuska