„Krzykiem oddechu”
Istnieniem kruchym niewinnym
Malutka bezbronna postać
Kolejny nabytek sierocińca
Mała cierpiąca istota
W zimnych czterech ścianach
Pośród jedynej rodziny
Podobnych sobie
I krzyk braku wszystkiego
Czułość z miłością,
Nieznane, Nie osiągalne,
Kruche dusze sierocińca
Wychudzone ciałka
Na zimnej podłodze,
W niemym krzyku!
Czekają na śmierć.
:Pakrew
|