Gdybym była
taka kochana jak mówisz
każde uderzenie serca
oddałabym Tobie
i ciszę potem
i więcej jeszcze
Gdybym była
taka niezwykła jak mówisz
zatrzymałabym dłoń
w połowie drogi
a każde ostre słowo
uwięziłabym w jego gardle
patrząc jak trawi własne obelgi
Gdybym była
tak silna jak mówisz
byłabym Twoją tarczą
i parasolem
przechwytywałabym rany
chroniąc Cię przed deszczem
Ale jedyna siła
i niezwykłość jaką mam
to miłość do Ciebie.
Słowa ''kocham Cię''
wyryte na ustach
rozgrzewają
przy każdym pocałunku
zziębniętą nadzieję
budzą zasypany gradem słów
blask w Twoich oczach
ale z rzeczywistością
sobie nie poradzę
sam musisz stawić jej czoła
Piękny wiersz, choć brak w nim spójności, podczas czytania nie można go wyczuć, troszkę chaotyczny. Jednakże opowiada pewną historię, o niemocy i zarazem o sile nadziei i miłości. Nie smuć się, może to wystarczy? Może on powinien pokochać Cię taką jaką jesteś, a nie taka jaką by Cię chciał??
