Nim zaświta

Nim zaświta myśl ulotna
o wiecznym istnieniu,
nim cokolwiek zrozumieć zdoła,
znów księżyc kły wystawi
by wgryźć się ostro w duszę,
by cios zadać bezbronnej istocie
i srebrny krążek na jej życiu cieniem zostawić.
To zmierzch jej życia właśnie nastaje,
a płomień serce smaga, do
zaćmienia umysłu jad prowadzi.
Nim zaświta, będzie po niej.

Lu23