wiersz dedykuje wszystkim tym, których ludzie pogardliwie nazywają świrami Mały zwiędły kwiat Krzyk maniaka Co rodzi strach Jego krzyk A mój ból On tu rządzi To jest król Relanium co nie pomaga Już na sen Pasy na przegubach I śmiertelny lęk Jak najgorszy w życiu sen Wbity w czoło cierń
frantic
