Anieska dusza

Biegnie w stronę światła,
W stronę atłasowych postaci.
Staje przed bramą o złocistej barwie,
Przekracza próg
I wie już, to niebo,
A ona skończyła żywot swój.
W anielski strój przyodziana,
Nauki anielskie odbierać zaczyna
I z góry patrzy na zostawiony świat.
Nie brak jej tego,
Czuje spokoju stan,
Na skrzydłach śnieżnych pokonuje niebios raj.

OLLA