Bo pragną

spraw
abym patrzył twoimi oczami
widząc to, co ty widzisz
dotarł wzrokiem utęsknionym
po odległy horyzont
bo pragną

uczyń
aby zapłonęły blaskiem
tak gorącym, jak promienie słońca
i tak jasnym, jak pełnia księżyca
przenikając niewidzialne

pozwól
abym nacieszył źrenice
obrazem twojej twarzy
dotknął uśmiechu radości
i otarł włosami spływające łzy

proszę
aby zamykające się powieki
zmęczone po całodziennym trudzie
przed snem odsłoniły ciebie
taką jaką jesteś dziś
bo pragną

15.08.2003.

Średnia ocena:

Kategoria: Miłosne

Data dodania 2012-09-17 09:34

Komentarz autora:

Napisz wiadomość

Dodaj do listy znajomych

kazap57 | 2012-09-17 21:39 |

któż to wie - często niemożliwe staje sie realne i możliwe jak dotyk

roman | 2012-09-17 19:24 |

wiersz piękny ale niestety piszesz o rzeczach niemożliwych, któż zrozumie kobietę?

kazap57 | 2012-09-17 18:20 |

bardzo dziękuję,tak to prawda - słowa dają wiele i wzmacniają

ewita | 2012-09-17 14:17 |

szczególnie trzecia zwrotka mnie zauroczyła...spraw..bo pragną...proszę ..bo pragną...wspaniale

Lethien | 2012-09-17 13:28 |

Ciekawa konstrukcja. I czuję ten dotyk uśmiechu, bardzo nastrojowe.

Ziela | 2012-09-17 11:12 |

5- Nie psuje oceny !

Hania24 | 2012-09-17 10:00 |

dwa słowa proszę i pozwól jak kobieta przynajmniej ja te słowa słyszę od razu serce wypełnia zrozumienie i oddanie ,piękny przekaz

Brak komentarzy