W fontannie
w milczeniu z opuszczoną głową
przemyka wąskimi uliczkami
zanurza bose stopy w myśli
aby nie uszkodzić wspomnień
refleksja
w cieniu z dala od ludzi
płacze i rozmawia z ciszą
z duszy głos tryska słowami
tworząc fontannę milczenia
odosobnienie
czas odmierzy jutro zupełnie nowe
tęsknota wyda kolejne dojrzałe owoce
na spacerze poszuka okruchów szczęścia
a może i ugasi palące pragnienie
dopełnienie
boso powoli w milczeniu
zanurza się w wodzie fontanny
może tam odnajdzie drobiny
tak bardzo utęsknionych chwil
30.06 – 01.07.2012.
kazap57
|