Może tak...



Jeszcze wczo­raj ścis­kałam słońce
wzy­wając oczy na świadka
zak­li­nałam słowem usta
w ko­ral czerwony
a dziś mil­czę

Gdy­bym tyl­ko wiat­rem była
co niesie we­soło la­taw­ce
pochwy­ciłabym to całe
i nie pat­rzyła w ból
ostrożnie

Więc pozwól mi poz­nać na nowo
świat twym oczom znajomy
tęsknotę no­cy ukołysz
bo gdy zawołasz
będę obok

Może tak zap­rasza się szczęście

22.08.2012.


Gaia

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2012-12-01 17:40
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Gaia > < wiersze >
Gaia | 2012-12-03 17:35 |
Kiedy słowo trafia między ludzi nie ginie nadzieja. Dziękuję Wam, że jesteście :)
danio | 2012-12-01 22:49 |
wiersz piękny podoba mi się.
Conte | 2012-12-01 21:44 |
kiedy góry chciały być bliżej morza zrodziło sie morskie oko a góralki perłowe korale noszą do dziś ...:)
ewita | 2012-12-01 21:21 |
Druga, to piękne zaproszenie...podoba mi się...pozdrawiam
Ziela | 2012-12-01 18:06 |
5=
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się