Dość

Mam dość
czasu bez uśmiechu
okna zasypanego
dnia w nocy

gry zniewalającego w znudzeniu

pisania słowa na kartce po ciemku
od nowej strony do strony
po zmroku

chowania łez pod poduchą
nie dla innych
dla mnie

z ochłody

Mam dość
życia zagubionego

po prostu

nikła burza we krwi
ostateczna

niech nadejdzie koniec
proszę Cię Boże...

Anelia