namalowany iluzją i łzami dla pocieszenia, jasny kojący obraz szlachetny czarna rysa kaleczy wbijając ostre dłuto niemiłosiernie trzeźwo do krwi ją pogłębiam wydrapuję martwe oczy z ramy wyrywam i rwę na strzępy spalam ze sztandarami zwyciężam jestem człowiekiem! niech będę przeklęty!
