Szczęście

Czuję wiatr we włosach
Który szepce opowiadając mi o burzy pełnej siły
Rozpościeram moje skrzydła
Czuję wolność ciała i umysłu
Razem z wiatrem dryfuję daleko, odchodzę...

Ostatnia podróż się rozpoczęła
Zdobędę to, czego nie miałem
Wiatr niesie mnie w głębię duszy
Abym poznał swej wędrówki cel
Zostawiłem troski za sobą
Od teraz żyję szczęściem dnia

Moja dusza jest zagubiona
Podróż dała mi szczęście
Lecz nie potrafię się nim cieszyć
Żyjąc w ciągłej nienawiści


Sowowaty

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2013-03-21 18:46
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Sowowaty > < wiersze >
bezimienna | 2013-03-21 20:59 |
Nienawiść przede wszystkim niszczy nas.Nienawidząc trudno będzie cieszyć się szczęściem dnia.Przepraszam, ale taki typ jak ja nie umie pisać komentarzy .
zrozpaczona | 2013-03-21 19:37 |
Nad wierszem trzeba się zastanowić...co to zn. to szczęście?
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się