w tłumie jesteśmy podobni

zwykły prosty człowiek
zatrzymał się w sercu tłumu
poczuł się wyjątkowo dobrze
nic nie zwiastowało szumu
nagle stał się przeszkodą
bo stanął na ich drodze
z całym sobą, odrębną urodą
zaskoczony

a tłum przeciwko niemu
z szybkością światła
zjednoczony
powalił na ziemię
skrępował ręce
pewny że nie będzie
przeszkadzał więcej
smutek i strach
zdemaskowany
w oczach
zauważony

''uciec chce stąd''
pomysł ukryty
upragniony

pogoń za wyjątkami
chęć bycia innymi
aniżeli wszyscy
dla przetrwania
deficyt czasu między nami
pokusa brania
dopełniona kłamstwami
nieuświadomieni
niezgodni

jak do siebie
jesteśmy podobni


stratocaster

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2014-01-26 18:42
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < stratocaster > < wiersze >
stratocaster | 2019-05-03 11:35 |
...
Viasyl | 2019-05-02 16:45 |
tak...
Xii | 2014-01-26 21:34 |
Tłum, a zwłaszcza jego "oczy" to świetny mechanizm regulujący nasze postawy i zachowania. Chociaż zależy to też od "twardości kręgosłupa" i tego jak mocno tłum "przykręci śrubę". Smutne przemyślenia, zwłaszcza że bardzo prawdziwe (chociaż mogłabym się pokusić o stwierdzenie, że nie do końca dotyczą Szkocji).
Michal76 | 2014-01-26 19:41 |
Czy w tłumie potrafimy być sobą? Bardzo ciekawy oraz niezwykle lekki w odbiorze wiersz.
Tadeusz_Gustaw | 2014-01-26 18:45 |
Daje do myślenia.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się