Dynamika

Coś o mym pisaniu,
to było przy mnie,
i nie płoszyło...
Przyjaciel mój kanał odblokował.
Korzystam z dynamiki i w ten sposób napędzam moje wierszyki.
Nakręcam je dziejącym się w tej chwili obrazem,
Wiem że jestem wyjątkowym okazem - to mi w głowie faluje...
Wibruję - me ciało pręży się jak kot,
miota się,
serce uderza jak młot w szybkim tempie...
Myśli biegną jak konie po stepie,
tak mój umysł tworzy obrazy...
Me serce bez komercyjnej skazy –
krystaliczne niebo bez deszczowej chmury ,
w oddali rzeka i widzę góry.
Strumień przez dolinę płynie.
Woda śpiewa i szumią drzewa.
Ptaki po niebie lecą...
Dwa gołębie w podniebnym tango z sobą igrają...
Wędrują Razem – szybują,
nad łąką zieloną ich cienie falują...
Słońce odbija się w wodzie a ja patrzę w taflę i marzę....

feniks