Nie umiem się pożegnać

pamiętam zapach
zachodzących konstelacji
śmiech promieni księżycowych
i próżnię dźwięku
co łaskocze zbyt czułe
myśli
o nie-trwaniu
ukochałam ten nasz
bez-brak powietrza
w zielonych wyładowaniach ponad
chmurnym
niedopowiedzeniem

pamiętam jak dotykałam kiedyś
spadania
ubrana tylko w twoje oddechy
bez strachu
że znów jesień
mnie rozkrwawi...

(wrócę tam
gdy kolejne deszcze
zmyją
moją
paranoidalną
czaso-przestrzeń...)


Irmmelin

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2014-08-06 23:29
Komentarz autora: Ani trochę tego nie umiem
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Irmmelin > wiersze >
Conte | 2014-08-08 21:19 |
nie jest łatwo powiedzieć do widzenia...zwłaszcza jak wiemy że się nie zobaczymy...piękny wiersz
Ccclaudia | 2014-08-07 15:39 |
Doznania przenikają się, mieszają, istny koktajl, po prostu mistrzowski jak dla mnie. Takiego typu wiersze lubię czytać najbardziej. pozdrawiam
Martini2726 | 2014-08-07 12:39 |
Cudowny, lekki i niebanalny. :) Pozdrawiam.
anias | 2014-08-07 09:35 |
piękny:)
Eniii | 2014-08-07 07:43 |
Bardzo ładny kawałek poezji :)
p_s | 2014-08-07 02:29 |
cudny zapach zachodzących konstelacji..
Cairena | 2014-08-07 02:16 |
Jak zawsze piękny wiersz*
KatNa | 2014-08-07 00:24 |
Mnie się podoba. Ciekawie napisany :)
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się