biały łabędziu

dumna muzo mojej duszy
piórem od lat malujesz wersy
pełne wdzięku

jeszcze nie tak dawno przeobrażałam się w twą postać
po tafli jeziora z marzeń płynęłam do wybranka
przystrojona w welon i kryształowe korale
wyznawałam w strofach wieczną miłość

dziś przypływasz ptaku na brzeg codzienności
a ja delikatnie karmię okruszkami przyjaźni

Wierzbina