...wspólne zapomnienie...

Kiedy jego oczy widzę
Czasem nawet się zawstydzę
Bo błękitu kolor mają
Serce moje otwierają
Drżę, na wietrze, jak osika
Zawsze kiedy mnie dotyka
Całe ciało moje czuje
Wnet do niego się przytulę
Gdy zaś widzę uśmiech jego
Robi się bezchmurne niebo
Jest i miłość i tęsknota
Mieć Cię w sobie też ochota
Aby złączyć nasze ciała
Że nas poznał – Panu chwała
Żyć bez siebie nie umiemy
Nic poza tym już nie wiemy
Myśli nasze oszalały
Jak żyć solo zapomniały
Bez pamięci zakochane
Barwą tęczy malowane


KatNa

Średnia ocena: 10
Kategoria: Miłosne Data dodania 2014-09-10 20:45
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < KatNa > wiersze >
p_s | 2014-11-05 08:35 |
świeżo i rytmicznie :-) jakby jakiś podkład w tle grał...
Conte | 2014-09-14 20:14 |
Jak każdy... masz Twoje życie więc nim żyj
Cairena | 2014-09-10 22:33 |
Bardzo ładnie o miłości*
KatNa | 2014-09-10 22:10 |
dziękuję :) aha i portalu nie zamierzam opuszczać, po prostu mam teraz mniejsze i większe przerwy. cieszę się bardzo, że ktoś się cieszy na mój powrót :)
anias | 2014-09-10 21:42 |
I tak trzymaj :) Ślicznie i miło Cię znów czytać:)
Wierzbina | 2014-09-10 20:56 |
Ciepły , sercem pisany wiersz
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się