wiersz cień

Mój cień
skacze za mną po ścianie
nie drży mu dłoń
skroń mu nie pulsuje
wydłuża się tylko od słońca

sunie pod moimi stopami
milcząca jego obecność
krok w krok

nie zdmuchnie go wiatr
nie zmyje ślina
nie wytrą cudze stopy

a wiersz jak cień
głowę zaprząta gdy idę
myśli pod czaszką tarmosi

jest
chociaż nic nie wnosi

zasciana