Potok

Wyrwij mnie grawitacji
Nie chcę jeszcze umierać
Słowa moje jałowe zbyt blade
Na życie zbyt blade
Na śmierć zbyt rumiane
I zbyt ulotne
Nazbyt ociężałe
Nie wiem
Za duże, za małe
Za płytkie
Głębokie
Kłamię
Nie wiem
Jesteś prorokiem?

Wytnij mnie z księgi, nikt nie zauważy
Łatkę zrobimy z zabrudzonych witraży

Tak brudnych jak mogą być myśli
Zrób to
Jeśli możesz
Pragnij mnie oczyścić

Ja się nie oczyszczę
Ja pętam się, plączę
Zawijam w czasie
Rozpadam i niszczę

Cicho... już kończę
Już kończę

Zbyt rwące te myśli
Zbyt rwące



AngelEole

Autor zablokował możliwość oceniania. Kategoria: Miłosne Data dodania 2015-11-25 02:21
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < AngelEole > < wiersze >
AngelEole | 2016-01-30 17:57 |
Nie. Masz swój własny, niepowtarzalny styl. Inny niż mój i bardzo piękny.
Cairena | 2016-01-30 14:54 |
O jej jaki piękny, dobrze,że tu zajrzałam, chciała bym choć raz tak napisać...*
Edi_Blue | 2015-11-25 18:06 |
Bardzo dobry wiersz, potok emocji. Ocena Celująca! Wyrzuciłbym tylko jedno słowo "zbyt."
aloya | 2015-11-25 09:22 |
Ilez w nim emocji , krzycz głośniej oczyść serce , ja pokrzyczę z tobą. Bardzo wciągający wiersz do którego warto wrócić .
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się