Agata

niebo zabarwiło się na kilka chwil odcieniem czerwieni
gaśnie słońce, kończy się dzień
zmierzch powoli zabiera światło

wzrokiem szukam pomarańczowego księżyca
światło początku, które było przy stworzeniu świata
nim wypełniam nabrzmiałe źrenice, gdy jest mi smutno
i wtedy, gdy moja myśl zamienia się w szczęście

tej nocy grają zmysły, tańczy ogień
ta noc przynosi zadowolenie, uczy miłości
pozwalam jej żyć i rosnąć we mnie
kiedyś zamienię ją na piosenkę, wygram jej rytm
tej nocy wypowiadam ciepłe słowa i słucham ciepłych słów
w sercu pełno wszelakiego dobra
mimo upływu kalendarzowych lat
wciąż jestem w zmowie z księżycem

noc podarowała mi kogoś, kto jest ogniwem mojego życia
wciąż mnie zdumiewa
ma w sobie uzdrawiającą moc i nie utracił jej aż dotąd
księżyc, tak jak moja miłość, nie zgaśnie
dopóki trwa moje życie


Irena

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2016-04-17 14:02
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Irena > < wiersze >
Cairena | 2016-04-18 15:35 |
Czytałam z ciekawością...*
p_s | 2016-04-17 16:04 |
obrazowo
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się