pod słońcem

jak w dy­wanie złoty pyłek
z kil­ku godzin świetlnych

spo­koj­ny czarujący
wśród in­nych ziare­nek błyszczących

mi­mo swo­jego pędu jak­by stateczny
tyl­ko cisza i ma­giczne lśnienie

wojny
strach cier­pienie śmierć

krzycz
jeśli ktoś patrzy
jeszcze o nas nie wie