| Michal76 | 2017-01-02 12:55 | |
| Już pierwszy wers mówi nam niezwykle dużo - człowiek nie jest w stanie objąć świata nawet swoim, dla niego bezgranicznym żalem. Nasze ciepło nie sięga daleko a wszechobecny jest jedynie "deszcz", cierpienie, tragedia. Jest to lament nad światem niedoskonałym. W obliczu naszej bezradności, ostatecznego przeznaczenia trudno jest dostrzec jakiś głębszy sens. Mimo pozornych zmian poozostaje nam jedynie kroczenie okrągłym torem życia, ścieranie sięo ziemię, chłonięcie mroku, wdzierającego się do wnętrz, uświadomienie sobie naszej samotności .. Powoli stajemy się częścią świata, obojętniejemy na jego zło, upodabniamy się do śmierci. Wiersz bardzo refleksyjny, zastanawiający, pod którym warto się zatrzymać. |
|
| p_s | 2017-01-01 21:15 | |
| mocna końcówka |
|
| kazap57 | 2016-12-31 12:37 | |
| sugestywny zatrzymujesz - Do Siego Roku 2017 pozdrowionka |
|
| Konrad_Drzewiecki | 2016-12-29 22:33 | |
| Wzruszyłeś mnie, w jakiś sposób ten wiersz jest mi bliski. |
|
| Ziela | 2016-12-29 21:29 | |
| Rymowane, mądre, obrazowe… 5= |
|
Brak komentarzy
|
