| ula71 | 2017-09-01 17:08 | |
| Dziękuję wszystkim za komentarze. Miło, że mnie czytacie. Dodam tylko, że ta, którą wspominam w wierszu, nie żyje od 22 lat, ale są w życiu tak beznadziejne sytuację, w których nikt i nic nie pomoże. To moje nieme wołanie do niej. Pozdrawiam serdecznie wszystkich |
|
| p_s | 2017-09-01 11:47 | |
| zwiewnie, romantycznie, delikatnie i ciepło :-) |
|
| iga | 2017-08-31 18:30 | |
| Tak- właśnie tego nam najbardziej brak
i tylko ona może nam to dać: wpuścić światełko nadziei, ukoić ból, pocieszyć i otrzeć łzę...no i oczywiście utulić do snu :-) |
|
| Henryk_Konstanty | 2017-08-30 21:58 | |
| To moje klimaty. Będę tu wracał. Pozdrawiam |
|
| Ja2 | 2017-08-30 20:51 | |
| A do kogo innego udać się w takiej sytuacji? Chociaż i ona cierpi bo wie, że jedyne co może nam dać w takiej chwili to ciepło dłoni i serca. A chciałaby zmienić dla nas świat. |
|
| Ziela | 2017-08-29 21:01 | |
| Ciepły. 5- |
|
Brak komentarzy
|
