PRZESTWORZA
Nieś mnie daleko w przestworza,
niech dzieje się wola boża,
kajdany z mych rąk opadły,
serce wyższe wymiary skradły,
gwiazdy srebrzyste upoiły duszę,
piękne uczucie przyznać muszę,
poczucie wolności we mnie wstąpiło
i jak kwiat róży we mnie utkwiło,
zapach uwodzi moje zmęczone zmysły,
a umysł stał się jak łza czysty,
serce utorowało sobie drogę,
chodź mówi i Tobie pomogę...
Viasyl
|