moja wiara

nie chcę do Ciebie wierszy pisać Boże
bo porozmawiać z Tobą wolę
na ławce w parku cichym pokoju
w polu gdzie rośnie złote zborze

mi nie potrzeba świątyń naw
gdzie się modlitwa niesie echem
ja chcę zwyczajnie tak po ludzku
zaprosić Cię pod swoją strzechę

usiąść przy stole porozmawiać
podzielić się kawałkiem chleba
by z Tobą być na co dzień Boże
to pośredników mi nie trzeba

a gdy kalendarz swój wypełnię
i przyjdzie czas opuścić ziemię
to ufam szczerze że ty Panie
zaprosisz wtedy mnie do siebie

piotr skała szkudlarek

skala