Do rymów powplatać boleść, a w rytmy radość o świcie lub na kraj świata gdzieś poleżć i zabrać ze sobą życie. Zostawić ze dwa wierszyki potomnym, tak ku pamięci chociażby i limeryki, wszystko zależy od chęci. Nie ważne, że nikt nie czyta, że śmieją się dookoła, lecz ważne, że serce chwyta pieśń wyśpiewaną w pół słowa.
STEWCIA
