zasłonięte okna pachną smutkiem przylepiona do szyby maluje zamazane twarze cisza cieknie przez palce wilgotnieją supełki uczuć nici oplatają dłonie wiatr wycina czas przyklejają się myśli na papier karmiona wyobrażnia rozmywa się jak mgła zamyka oczy by usłyszeć sześć kasztanów za jedno życzenie
Beti
