radość- (refleksje ze skansenu)

jak napełniać dom ciepłem rozgrzanych kafli
romantyczną gawędą o walecznej szlachcie
i gżegżółki wróżbą przychylnego losu

jak słodycz gofrową uwieczniać wśród fajerek
mieszać ze smakowitą wonią strawy
i okruszyny łakoci omiatać gęsim skrzydłem

jak wieczory zimowe umilać wiolonczeli koncertem
wspomnieniem grania świerszczy sierpniowym
i wskrzeszać marzenia dawno obumarłe

po trzykroć łatwiej znależć odpowiedzi
otoczywszy serce gaworzeniem szczebiotem
promiennym uśmiechem beztroski
dziecięcym żywotem

STEWCIA