XXII

Odwróciłem
się od ciebie
w śliniącym się
melancholią śnie
który lepkim oddechem
otacza łasi się przywiera
kąsa stadem
skundlonych myśli
i przebijając spojrzeniem
niebieskich
starych jak kosmos
oczu
artretycznym szponem
dłoni
sięgnąłeś po mnie
by w zaciśniętej
skurczem nienawiści pięści
zamknąć
złamać
i jak krwawiący rozpaczą
strzęp
rzucić na
strzaskane nagle zapomnieniem
kolana prośby
przed Niosącym Światło
a brudny
odrzucony przez ojca
wieloręki anioł
odchyla pokrytą szronem
starości głowę
i rozkładając szeroko ramiona
opada
w pajęczą sieć zmarszczek
własnej twarzy
której szepczące usta
układają się
w nieme
podsycane niezrozumieniem
niańczone żarem odtrącenia
pytanie
………………


PiaskowyDziadeq

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2006-10-21 15:51
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < PiaskowyDziadeq > < wiersze >
PiaskowyDziadeq | 2006-10-25 04:54 |
Ciekawe, czy komuœ wpadło do głowy, kim jest "Niosšcy Œwiatło"....bo to bardzo ważna postać w chrzeœcijańskiej mitologii...;)Malina:) również pozdrawiam;) Szymon22 ;) chylę czoła ;)
Malina | 2006-10-22 14:28 |
Lubię takie wiersze. Bo zaczynam czuć, że nie jestem sama. Ĺťe któœ myœli podobnie do mnie. Podoba mi się bardzo. Albo bardziej niż bardzo :D Pozdrawiam :)
La Grima | 2006-10-22 01:04 |
to co powiem to nie bedzie obiektywne wiec nic nie powiem. Ale zawsze na tak
PiaskowyDziadeq | 2006-10-22 00:35 |
Zawsze dobrze jest, gdy otrzymuje sie komentarz...szczególnie od imiennika ;) pozdrawiam ;)
Szymon22 | 2006-10-22 00:30 |
Dla mnie wiersz wielopowierzchniowy ;-) jest tu pare takich momentów w tym wierszu, które odznaczajš się wyjštkowoœciš np.: "...przebijajšc spojrzeniem niebieskich starych jak kosmos oczu...". W każdym bšdŸ razie wiersz na pewno ciekawy :-) POZDRAWIAM
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się