Światłowstręt

Jeśli noc się spali - obróci w proch nasze sny
Deszczem, ku jasności, spłyną rubinowe łzy

Dajcie trumnę martwym snom poległym w wiwacie
Wy dnie, nie noce, dla naszych snów urn nie macie.

Jeśli niebo upadnie – myślą świat utkamy
Jego woń hamowała nasze potencjały

Świt widmem tam, gdzie cień światłem w swym karacie
Wy dnie, nie noce, hołdu czerni nie oddacie.

Życie to choroba, którą leczy się śmiercią
Dzień jest mą demencją, noc czarów kwintesencją.

Zig

Średnia ocena:

Kategoria: Śmierć

Data dodania 2016-12-15 07:20

Komentarz autora:

Strona glówna

< Zig >

< wiersze >

Lorena | 2017-02-01 00:02 |

żyć by śnić ...

iga | 2016-12-15 15:47 |

Ja ma tak wyważone i trafne oceny że nic dodać nic ująć.Pozdrawiam.

p_s | 2016-12-15 11:52 |

ciekawy tekst; całkowicie zgadzam się z obserwacjami wyrażonymi komentarzem przez Ja, a dotyczącymi utworu; zatrzymałeś; pozdrawiam

Ja | 2016-12-15 09:01 |

Trzeba się w niego ,,wgryzać'' mozolnie. Z każdym kęsem jednak smak bardziej wyrazisty. To nie jest poezja muśnięta letnią bryzą na kartce papieru. To refleksja dojrzałego człowieka czującego ciężar swoich życiowych doświadczeń. I chyba zmęczonego wędrówką.

Brak komentarzy