Smutny nieboskłon
Gwiazdy spadają, jakby ludzkie
głowy pod bezlitosnym ostrzem
kata, lecz niebo - ono wciąż
nieruchome, skowytem swym
zagłusza całość wszechświata.
Nie dziw się rozgniewanemu niebu,
bo to przygwożdżone zostały do
powłoki jego – lwy, byki i ptaki…
Gwiazdozbiór to najpiękniejsza
nazwa dla klatki ukazująca
kunszt sztuki niewolnictwa.
Ktoś śmiał umieścić kruka z orłem
na sferze czarnogardłych marzeń,
jakże więc zaznać mają wolności
dzikie zwierzęta, raz stanąwszy się
srebrnym witrażem?
Lamentem objąć domy tylko deszcz
jest w stanie, a łzy jego - rozumujesz
- niebiańskich istot jest to płakanie.
Jeśli więc nie czujesz w życiu
nazbyt wiele, prócz gorzkości,
w niebie nad tobą - nie dopatruj
się winy, w gwiazdach dalekich
- nie szukaj litości.
Zig
|